Το βιβλίο του Μιχάλη Μακρόπουλου «Σπουργίτω και Γράχαμ» που κυκλοφορήθηκε από τις πατρινές εκδόσεις Γιάννη Πικραμένου φιγουράρει στα 7 καλύτερα βιβλία στην κατηγορία Διήγημα – Νουβέλα, καθώς προκρίθηκε στους «βραχείς καταλόγους» για τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για το έτος 2012!
Οι βραχείς κατάλογοι συνοδεύονται από αιτιολογημένη έκθεση της Επιτροπής, στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της λογοτεχνικής παραγωγής και αποτιμάται η στάθμη των λογοτεχνικών έργων της συγκεκριμένης περιόδου (2012).
Για το βιβλίο του Μιχάλη Μακρόπουλου «Σπουργίτω και Γράχαμ»:
Πρόκειται για δύο νουβέλες, από τις οποίες η μία διαδραματίζεται σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου και η άλλη σε ένα ελληνικό νησί. Στην πρώτη, τη «Σπουργίτω», μια νεαρή ξένη με κομμένη γλώσσα εμφανίζεται ξαφνικά σε ένα χωριό στο Πωγώνι, κάθεται στο κεντρικό καφενείο του χωριού, κάτω από τον πλάτανο, και από εκεί ξεκινά μια ιστορία που συμπαρασέρνει και αποκαλύπτει όλη την ασφυκτική κοινωνία του ορεινού αυτού τόπου.
Στη δεύτερη, έχουμε μια ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αλκοολικό Εγγλέζο ζωγράφο, τον Γράχαμ, που έχει εγκατασταθεί σε ένα ελληνικό νησί. Τις δύο αυτές νουβέλες, φαινομενικά ανόμοιες μεταξύ τους, συνδέει μια αόρατη αλλά σαφής γραμμή, ένας προβληματισμός για το καλό και το κακό, για τα συναισθήματα των ανθρώπων και τη διαχείρισή τους σε ένα περιβάλλον όχι και τόσο γόνιμο ή οικείο, αλλά σε ένα έδαφος συναισθηματικά μίζερο, στέρφο εξαρχής, ή που έχει αφεθεί να ερημώσει.
Οι βραχείς κατάλογοι συνοδεύονται από αιτιολογημένη έκθεση της Επιτροπής, στην οποία εξετάζονται οι τάσεις της λογοτεχνικής παραγωγής και αποτιμάται η στάθμη των λογοτεχνικών έργων της συγκεκριμένης περιόδου (2012).
Για το βιβλίο του Μιχάλη Μακρόπουλου «Σπουργίτω και Γράχαμ»:
Πρόκειται για δύο νουβέλες, από τις οποίες η μία διαδραματίζεται σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου και η άλλη σε ένα ελληνικό νησί. Στην πρώτη, τη «Σπουργίτω», μια νεαρή ξένη με κομμένη γλώσσα εμφανίζεται ξαφνικά σε ένα χωριό στο Πωγώνι, κάθεται στο κεντρικό καφενείο του χωριού, κάτω από τον πλάτανο, και από εκεί ξεκινά μια ιστορία που συμπαρασέρνει και αποκαλύπτει όλη την ασφυκτική κοινωνία του ορεινού αυτού τόπου.
Στη δεύτερη, έχουμε μια ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αλκοολικό Εγγλέζο ζωγράφο, τον Γράχαμ, που έχει εγκατασταθεί σε ένα ελληνικό νησί. Τις δύο αυτές νουβέλες, φαινομενικά ανόμοιες μεταξύ τους, συνδέει μια αόρατη αλλά σαφής γραμμή, ένας προβληματισμός για το καλό και το κακό, για τα συναισθήματα των ανθρώπων και τη διαχείρισή τους σε ένα περιβάλλον όχι και τόσο γόνιμο ή οικείο, αλλά σε ένα έδαφος συναισθηματικά μίζερο, στέρφο εξαρχής, ή που έχει αφεθεί να ερημώσει.
Σημ: Μπράβο Μιχάλη, ευχόμαστε γρήγορα και νέες επιτυχίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου