"Εξ αιτίας των τελευταίων γεγονότων !"
Η αδικία είναι πράξη ψυχής πού δεν συντάσσεται με τον Θεό αλλά με τον πονηρό. Η αδικία φανερώνει ψυχή πού δεν έχει καμιά επαφή των συναισθημάτων με τη λογική, ούτε βέβαια μπορεί να κυριαρχήσει πάνω στα πάθη και τίς επιθυμίες της. Η αδικία κρίνει προς το συμφέρον και όχι προς το δίκαιο. Αποδίδει το δίκαιο σ αυτούς πού αδικούν και το αφαιρεί από αυτούς πού δικαιούνται να το λάβουν.
Η αδικία πληρώνεται πολύ βαριά. Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Η αδικία μαζεύει οργή Θεού.
Και συνεχίζει….
Μεγάλη υπόθεση να έχει ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού !
Είναι Πλούτος !
Ότι έχει ευλογία, στέκει, δεν γκρεμίζεται.
Ότι…. δεν έχει ευλογία, δεν στέκει.
Η αδικία έλεγε… είναι μεγάλη αμαρτία.
Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει κανένα ελαφρυντικό , μαζεύει οργή Θεού.
Τι λέει ο Ψαλμός;
“Κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν” . “Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα”. Όσα μαζεύουν, φεύγουν, όλα εξανεμίζονται.
Ο άδικος βασανίζεται…...
Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την
συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου.
Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήσει και γογγύζει, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται.
Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα.
Είναι μυστήριο πράγμα…. το πώς…. το πληροφορείται ο άδικος, όπου και να βρίσκετε !
Η Αγία Γραφή, ήδη από την Παλαιά Διαθήκη μας διδάσκει την απάρνηση του άδικου πλούτου και της πλεονεξίας:
Ότι έχει ευλογία, στέκει, δεν γκρεμίζεται.
Ότι…. δεν έχει ευλογία, δεν στέκει.
Η αδικία έλεγε… είναι μεγάλη αμαρτία.
Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει κανένα ελαφρυντικό , μαζεύει οργή Θεού.
Τι λέει ο Ψαλμός;
“Κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν” . “Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα”. Όσα μαζεύουν, φεύγουν, όλα εξανεμίζονται.
Ο άδικος βασανίζεται…...
Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήσει συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την
συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου.
Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήσει και γογγύζει, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται.
Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα.
Είναι μυστήριο πράγμα…. το πώς…. το πληροφορείται ο άδικος, όπου και να βρίσκετε !
Η Αγία Γραφή, ήδη από την Παλαιά Διαθήκη μας διδάσκει την απάρνηση του άδικου πλούτου και της πλεονεξίας:
«Ἀγαθὸν τὸ ὀλίγον… μετὰ δικαιοσύνης ἢ πολὺ μετὰ…. ἀδικίας», όπως μας αναφέρεται στην ιστορία του Τωβίτ.
Όπως όμως και να έχει (και παρά την Μεγάλη ΑΔΙΚΙΑ) για εμάς (και όχι μόνο !) ο αδικημένος ήταν και θα είναι... πάντα
ΑΞΙΟΣ ! ! !
ΑΞΙΟΣ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς αυτά συνέβησαν και στο παρελθόν και σε ιερωμένους που Αγιασαν όπως ο Άγιος Παισιος,ο Άγιος Νεκτάριος κ.λ.Για εμάς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε είναι και θα είναι ΆΞΙΟΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ΑΞΙΟΣ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ βυζαντινισμος σε όλο το μεγαλείο του!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆΞΙΟΣ !!
ΑπάντησηΔιαγραφή