Περιγραφή:
Ανήκει στην οικογένεια των Rosaceae, είναι φυλλοβόλο δένδρο μεσαίου μεγέθους με ύψος 15-20μ, με στρογγυλή κόμη, με γκρίζο και λείο κορμό, ισχυρό πασαλώδες ριζικό σύστημα
Τα φύλλα είναι κατ’ εναλλαγή, σύνθετα, φτερωτά με σχεδόν άμισχα φυλλάρια, λογχοειδή, οδοντωτά με τριχωτή την κάτω επιφάνεια.
Τα άνθη είναι όρθιοι λευκοί κόρυμβοι, με 5 πέταλα.
Οι καρποί είναι πράσινο-κίτρινα με κόκκινες αποχρώσεις στα σημεία που το βλέπει ο ήλιος μικρές ράγες 2 εκ. μοιάζουν με αχλάδια ή μικρά μήλα. Χρειάζονται μια περίοδο υπερωρίμανσης για να αποκτήσουν καφέ χρώμα και να γίνουν γλυκά και εδώδιμα.
Ευδοκιμεί σε όλη την Ελλάδα σε υψόμετρο από 0-800 μ. σε δάση και ιδιαίτερα στην Ήπειρο, κυρίως μέσα σε δρυοδάση, σε ξέφωτα δασών και σε βαθιά και γόνιμα εδάφη.
Επίσης:
Τα σούρβα χρησιμοποιούνται σε μαρμελάδες, σε γλυκά, σε χυμούς και σε μπράντι, σε κάποιες χώρες παρασκευάζεται ένα είδος μηλίτη.
Θεραπευτικές ιδιότητες, Συνίσταται:
Οι καρποί της σουρβιάς περιέχουν, ανάμεσα σε άλλες ουσίες, τανίνη, βιταμίνη C και υδροκυανικό οξύ (το οποίο εξαφανίζεται με το μαγείρεμα). Βοηθά στην έκκριση των γαστρικών υγρών ενώ καταπολεμά την έλλειψη της όρεξης.
Τα σούρβα έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν εμπειρικά σε πολλές περιοχές της Ευρώπης σαν αντιοξειδωτικός παράγοντας σε ποτά και στην παραδοσιακή ιατρική σαν υπογλυκαιμικό και προληπτικό των δευτερογενών συμπτωμάτων του διαβήτη.Τα τελευταία χρόνια μελετάται η χημική σύσταση σε συνδυασμό με τις φαρμακολογικές ιδιότητες του καρπού της σουρβιάς. Η δράση τους στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του διαβήτη τύπου 2, καθώς των υπογλυκαιμικών ιδιοτήτων του σε σχέση με την αντιοξειδωτική δύναμη των ενώσεων που περιέχονται είναι εντυπωσιακή.
Τα άνθη της χρησιμοποιούνται σαν αφέψημα ή έγχυμα για τον καθαρισμό του οργανισμού, σαν διουρητικά, στην αντιμετώπιση κολικών και του βήχα.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου